I love you teacher!
Door: Karlijn
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
16 Juli 2010 | Thailand, Watthana Nakhon
Bedankt voor al jullie leuke reacties! Claudia voelt zich gelukkig weer beter. Gisteren en vandaag geeft ze weer gewoon les.
Ik heb gisteren 4 uur les gegeven in de 2e klassen. In de lagere klassen zijn de kinderen nog zo schattig! Ik heb weer het spel gedaan waarbij ze het woord dat ik zei op het bord moesten tekenen. Er kwamen soms grappige dingen uit! Dat zei ik "fork" (vork) en tekenden zij een "frog" (kikker). De klas was zo enthousiast en daarmee luid, dat P'Ae het 3 lokalen verderop nog kon horen.
Om 2 uur was ik klaar met lesgeven. Velen andere leraren zouden na school na een plechtigheid in Prachiniburi gaan. Maandag is namelijk de moeder van P'Mai overleden. P'Mai is leraar op deze school. Hij heeft ons al veel geholpen en 2 weken geleden hadden hij en zijn dochter Som ons meegenomen naar de Border market. Bijna iedereen in Thailand is Boeddhistisch. Ze hebben veel verschillende manieren om respect te tonen aan anderen, monniken, de koning of Boeddha natuurlijk. Zo houden ze ook een seremonie om respect te tonen voor de overledenen. Aangezien P'Mai zoveel voor ons gedaan heeft, wilden Claudia en ik ook graag naar deze seremonie. Rond 4 uur moesten we ons gaan omkleding. Het is hier gebruikelijk om zwart-witte rouwkleding te dragen.
Het was 2 uur rijden naar Prachiniburi. Toen we daar kwamen, krijgen we gelijk eten aangeboden. Ik blijf het vreemd vinden hoe ze eten serveren hier. Iedereen krijgt een bord met rijst en een lepel. Op tafel zetten ze allemaal kommen en schalen met soep, groenten, vis, curries en meer lokale gerechten. Iedereen pakt met zijn eigen lepen kleine beetjes uit deze schalen en eet het samen met de rijst. Het is niet gebruikelijk om alles wat je eten wilt in een keer op te scheppen! Je neemt telkens een beetje. Dat eet je op en dan neem je weer nieuw.
De seremonie vond buiten plaats onder een overkapping. 5 monniken in oranje gewaden gekleed zeiden gebeden. Echter niemand kon die gebeden verstaan, want die zijn altijd in Bali (taal). Tijdens de hele seremonie (zo'n 40 min) moesten we onze handen plat tegen elkaar houden onder de kin. Mochten we nou echt kramp krijgen, dan mochten we ze laten zakken.
Aan het eind van de seremonie liet P'King ons nog een brug zien over een rivier die helemaal naar het westen van Thailand loopt. Het was heel donker, maar daardoor konden we prachtig de sterren zien! Ook liet hij ons heilige bomen zien. Om deze bomen zitten doeken gewonden, zodat de geesten niet ontsnappen...
Na de seremonie moesten we weer 2 uur naar huis rijden. Rond half 12 kwamen we doodmoe thuis.
Vandaag zou ik eigenlijk met P'Porn meelopen om les te geven. P'Porn is echter niet alleen Engels lerares, maar zorgt ook voor alle medische dingen. Toevallig vandaag moest ze de kinderen leren over tanden poetsen. Ze krijgen er zelfs een test over! (Dat heb ik begrepen in ieder geval) De lerares van Claudia is ziek vandaag, dus zij heeft ook niemand. Nu geven we maar steeds een les bij een andere leraar.
Thuis heb ik van de kledingwinkel Piet Kerkhof ballonnen gekregen. Tot nu toe had ik geen idee wat ik ermee kon doen. Er zijn veeeeel meer leerlingen dan ballonnen! Vanmorgen hadden we het 1e uur klas 2/1. Ik had ze gisteren ook gehad en ze waren heel blij om me weer te zien! Nu hadden Claudia en ik verzonnen dat we de kinderen in deze klas een wens zouden laten schrijven op een kaartje en die aan een ballon binden. De kinderen konden de ballon dan aan iemand geven, bijvoorbeeld aan een vriend, hun moeder, leraar of wie dan ook. Toen ik de ballonnen uitdeelde, maakten de meeste kinderen een wai "thank you teacher". En bij de kaartjes uitdelen nog eens! Ik had een paar voorbeelden van wensen op het bord geschreven: "have a nice day" en "I wish you happiness". Volgende week hebben de kinderen hier examens, daarom had ik er ook bij gezet "Good luck on your midterms" (Succes met je examens). De kinderen vonden het allemaal super leuk, maar in plaats van de ballon aan een vriend te geven, gaven de meesten ze terug aan ons! We hebben nu een hele bos ballonnen met allemaal kaartjes "I love Karlijn", "Thank you teacher" en zulke dingen. De kinderen hadden blijkbaar niet begrepen wat "midterms" betekent, want op veel kaartjes staat "I love you teacher. Good luck on your midterms". :p
Straks hebben we klas 4/3. We hebben nog ballonnen over, dus we gaan het nog een keer proberen. Dit keer maak ik de opdracht iets anders "schrijf een wens voor je moeder". Dat is beter denk ik ;)
Elke zaterdag gaat P'Ae naar haar partime baan. Ze geeft dan ook Engelse les, maar aan volwassenen. Ze zei dat sommigen van haar studenten daar ons over de markt hadden zien lopen met haar. Natuurlijk willen zij ook de buitenlanders ontmoeten! Dus morgen gaan we met P'Ae mee. Wordt vast weer leuk!
De planning voor volgende week ziet er als volgt uit. Maandag is de verjaardag van de school. Op die dag worden er dingen aangeboden aan de monniken. Wij gaan natuurlijk ook kijken. De andere leraren leek het leuk als wij in traditionele Thaise klederdracht zouden komen! We krijgen nu dus zulke kleding te leen van andere leraren. Ik ben heel benieuwd!
Dinsdag en woensdag blijven we ook nog in Watthana Nakhon. Misschien kunnen we de studenten helpen leren en de Engels leraren wilden dat wij de proefwerken zouden maken.
Donderdag willen we beginnen met rondreizen. Eerst gaan we een paar dagen naar het strand in Pattaya. Vervolgens zullen we naar de oude hoofdstad Ayuthaya gaan, dan Chiang Mai. In Chiang Mai willen we een trekking doen door de jungle op een olifant! De laatste 4 dagen gaan we naar Bangkok. En dan is het alweer tijd om naar huis te gaan..
Sa wat die kha! Karlijn
Ik heb gisteren 4 uur les gegeven in de 2e klassen. In de lagere klassen zijn de kinderen nog zo schattig! Ik heb weer het spel gedaan waarbij ze het woord dat ik zei op het bord moesten tekenen. Er kwamen soms grappige dingen uit! Dat zei ik "fork" (vork) en tekenden zij een "frog" (kikker). De klas was zo enthousiast en daarmee luid, dat P'Ae het 3 lokalen verderop nog kon horen.
Om 2 uur was ik klaar met lesgeven. Velen andere leraren zouden na school na een plechtigheid in Prachiniburi gaan. Maandag is namelijk de moeder van P'Mai overleden. P'Mai is leraar op deze school. Hij heeft ons al veel geholpen en 2 weken geleden hadden hij en zijn dochter Som ons meegenomen naar de Border market. Bijna iedereen in Thailand is Boeddhistisch. Ze hebben veel verschillende manieren om respect te tonen aan anderen, monniken, de koning of Boeddha natuurlijk. Zo houden ze ook een seremonie om respect te tonen voor de overledenen. Aangezien P'Mai zoveel voor ons gedaan heeft, wilden Claudia en ik ook graag naar deze seremonie. Rond 4 uur moesten we ons gaan omkleding. Het is hier gebruikelijk om zwart-witte rouwkleding te dragen.
Het was 2 uur rijden naar Prachiniburi. Toen we daar kwamen, krijgen we gelijk eten aangeboden. Ik blijf het vreemd vinden hoe ze eten serveren hier. Iedereen krijgt een bord met rijst en een lepel. Op tafel zetten ze allemaal kommen en schalen met soep, groenten, vis, curries en meer lokale gerechten. Iedereen pakt met zijn eigen lepen kleine beetjes uit deze schalen en eet het samen met de rijst. Het is niet gebruikelijk om alles wat je eten wilt in een keer op te scheppen! Je neemt telkens een beetje. Dat eet je op en dan neem je weer nieuw.
De seremonie vond buiten plaats onder een overkapping. 5 monniken in oranje gewaden gekleed zeiden gebeden. Echter niemand kon die gebeden verstaan, want die zijn altijd in Bali (taal). Tijdens de hele seremonie (zo'n 40 min) moesten we onze handen plat tegen elkaar houden onder de kin. Mochten we nou echt kramp krijgen, dan mochten we ze laten zakken.
Aan het eind van de seremonie liet P'King ons nog een brug zien over een rivier die helemaal naar het westen van Thailand loopt. Het was heel donker, maar daardoor konden we prachtig de sterren zien! Ook liet hij ons heilige bomen zien. Om deze bomen zitten doeken gewonden, zodat de geesten niet ontsnappen...
Na de seremonie moesten we weer 2 uur naar huis rijden. Rond half 12 kwamen we doodmoe thuis.
Vandaag zou ik eigenlijk met P'Porn meelopen om les te geven. P'Porn is echter niet alleen Engels lerares, maar zorgt ook voor alle medische dingen. Toevallig vandaag moest ze de kinderen leren over tanden poetsen. Ze krijgen er zelfs een test over! (Dat heb ik begrepen in ieder geval) De lerares van Claudia is ziek vandaag, dus zij heeft ook niemand. Nu geven we maar steeds een les bij een andere leraar.
Thuis heb ik van de kledingwinkel Piet Kerkhof ballonnen gekregen. Tot nu toe had ik geen idee wat ik ermee kon doen. Er zijn veeeeel meer leerlingen dan ballonnen! Vanmorgen hadden we het 1e uur klas 2/1. Ik had ze gisteren ook gehad en ze waren heel blij om me weer te zien! Nu hadden Claudia en ik verzonnen dat we de kinderen in deze klas een wens zouden laten schrijven op een kaartje en die aan een ballon binden. De kinderen konden de ballon dan aan iemand geven, bijvoorbeeld aan een vriend, hun moeder, leraar of wie dan ook. Toen ik de ballonnen uitdeelde, maakten de meeste kinderen een wai "thank you teacher". En bij de kaartjes uitdelen nog eens! Ik had een paar voorbeelden van wensen op het bord geschreven: "have a nice day" en "I wish you happiness". Volgende week hebben de kinderen hier examens, daarom had ik er ook bij gezet "Good luck on your midterms" (Succes met je examens). De kinderen vonden het allemaal super leuk, maar in plaats van de ballon aan een vriend te geven, gaven de meesten ze terug aan ons! We hebben nu een hele bos ballonnen met allemaal kaartjes "I love Karlijn", "Thank you teacher" en zulke dingen. De kinderen hadden blijkbaar niet begrepen wat "midterms" betekent, want op veel kaartjes staat "I love you teacher. Good luck on your midterms". :p
Straks hebben we klas 4/3. We hebben nog ballonnen over, dus we gaan het nog een keer proberen. Dit keer maak ik de opdracht iets anders "schrijf een wens voor je moeder". Dat is beter denk ik ;)
Elke zaterdag gaat P'Ae naar haar partime baan. Ze geeft dan ook Engelse les, maar aan volwassenen. Ze zei dat sommigen van haar studenten daar ons over de markt hadden zien lopen met haar. Natuurlijk willen zij ook de buitenlanders ontmoeten! Dus morgen gaan we met P'Ae mee. Wordt vast weer leuk!
De planning voor volgende week ziet er als volgt uit. Maandag is de verjaardag van de school. Op die dag worden er dingen aangeboden aan de monniken. Wij gaan natuurlijk ook kijken. De andere leraren leek het leuk als wij in traditionele Thaise klederdracht zouden komen! We krijgen nu dus zulke kleding te leen van andere leraren. Ik ben heel benieuwd!
Dinsdag en woensdag blijven we ook nog in Watthana Nakhon. Misschien kunnen we de studenten helpen leren en de Engels leraren wilden dat wij de proefwerken zouden maken.
Donderdag willen we beginnen met rondreizen. Eerst gaan we een paar dagen naar het strand in Pattaya. Vervolgens zullen we naar de oude hoofdstad Ayuthaya gaan, dan Chiang Mai. In Chiang Mai willen we een trekking doen door de jungle op een olifant! De laatste 4 dagen gaan we naar Bangkok. En dan is het alweer tijd om naar huis te gaan..
Sa wat die kha! Karlijn
-
16 Juli 2010 - 08:33
Anneke:
Hey!
Wat mooi om zo'n ceremonie mee te maken, zoiets zul je als toerist niet snel meemaken! Jullie worden helemaal in de gemeenschap opgenomen. En zo te horen gaat het lesgeven ook prima. Leuk idee van de ballonnen, de kinderen waren wel erg blij met jullie aan het aantal kaartjes te zien! Geniet nog van de laatste dagen bij de school en natuurlijk daarna met rondreizen. Ooeh, op een olifant, spannend!
Ik ben nog bezig aan mn scriptie en de weekenden houd ik een beetje vakantie. Zo ga ik morgen naar Luxemburg toe!
Doe de groetjes aan Claudia en tot je volgende verslag!
x Anneke -
16 Juli 2010 - 10:59
Dennis:
Toch makkelijk als je alle balonnen terug krijgt? Kun je ze blijven gebruiken. ^^
Veel succes en plezier tijdens de laatste paar dagen op Watthana!
Groetjes,
Dennis -
16 Juli 2010 - 13:34
Marinka:
Hey
Heel leuk om weer wat van je te lezen. Gelukkig gaat het al beter met Claudia, wel schrikken zeg!
Heel veel plezier alvast met rondreizen xx -
17 Juli 2010 - 08:38
Mama:
leuk, met die ballonnen!
Ook schitterend dat je zoveel lokale gebruiken kunt meemaken.
Geniet van je laatste dagen in Watthana en laat ons weten waar je tijdens je rondreist bent.
Liefs, mama -
17 Juli 2010 - 08:41
Erwin:
Oke, leuk op een olifant!
Dat zorgt vast wel voor leuke foto's. En ze kunnen wel goed tekenen als het hun lukt om een kikker op het bord te zetten in plaats van een vork :P. Fijne dagen nog!
Groetjes van Erwin. -
17 Juli 2010 - 14:40
Martine:
Heej Karlijn,
Wat een avonturen zeg! ik ben inmiddels weer helemaal bijgelezen ;) Wel apart dat ze altijd dat k-woord achter de zin zeggen en P' voor de namen van de leraren :P haha. Heerlijk zeg dat jullie in een wat westerse omgeving konden slapen met douche.. zo'n tentje op de grond lijkt me stiekem niets.
Is al het eten zo scherp daar? blij dat ze wel een beetje rekening met jullie houden! Spring rolls zijn zeker wel heel anders dan wij ze hier aten wat betreft vulling :P ?? kheb ze laatst nog gegeten met familie, die vonden het ook bijzonder &lekker! Cool dat jullie idd ook een beetje de cultuur in gesleept worden door leraren, zo'n seremonie, markt en dingen op school. Gelukkig is Claudia weer beter! en gaat het met jou ook weer beter! De groetjes aan haar, heeft ze ook een blog?!
Bizar dat je in het ziekenhuis juist gemeden werd terwijl je als buitenlander normaal gesproken mega populair bent. Zouden die mensen echt nog nooit een wit persoon gezien hebben, of ontmoet of aangeraakt? Wat mooi dat de kinderen zo dankbaar zijn voor het werk dat jullie doen. Ik snap dat het vermoeiend is, maar blijkbaar hebben ze de aandacht wel nodig. Jullie lesmethodes vind ik echt super origineel! Leuk idee van de balonnen hahaha. Denk je dat ze veel onthouden hebben van wat jullie ze geleerd hebben?
Heel veel plezier op jullie reis. De bushbush in op een olifant, geniaal leuk! dat is echt een unieke ervaring!
Liefs,
Martine
ps. mooi dat je het boekje zo leuk vind! i can't take much credit maar ben blij dat je m leuk vind -
17 Juli 2010 - 14:43
Martine:
o, mss had ik toch beter kunnen mailen.. oeps haha -
19 Juli 2010 - 08:08
Karlijn Meeks:
De groetjes terug van Claudia! Ze heeft geen blog...
Ik denk dat het niet zo belangrijk is dat ze precies onthouden wat ik ze leer. De leraren hier vinden het belangrijkst dat ze eens een buitenlander ontmoeten. Dat ze weten hoe Engels klinkt. Engels schrijven kunnen ze best redelijk, maar ze hebben geen idee hoe ze woorden moeten uitspreken. De leerlingen zijn heel trots als ze een paar zinnen met me hebben kunnen uitwisselen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
