Les geven aan de universiteit!
Door: Karlijn
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
19 Juli 2010 | Thailand, Watthana Nakhon
Elke zaterdag gaat P'Ae naar haar partimebaan in Sa Keaw. Ze heeft hier Engelse les aan de universiteit. Universiteit hier is anders dan bij ons. Hier is het meer bijscholing. In de klassen zitten mensen van 20 t/m 50 jaar oud. Vaak hebben ze al een baan en willen een diploma erbij. Afgelopen zaterdag ben ik met P'Ae meegegaan. Claudia is thuis gebleven. Ze voelde zich nog niet zo lekker en wilde liever rusten.
P'Ae had die dag 3 klassen en ik heb in alle 3 les gegeven. Het was echt super raar om volwassenen les te geven! Hun Engels is heel slecht, zo'n beetje hetzelfde niveau als de kinderen op school in Watthana Nakhon. Ik moest mezelf eerst weer voorstellen en vervolgens moesten ze vragen opschrijven en aan me stellen. Ze stelden dezelfde vragen als de kinderen op school! "Do you have a boyfriend?", "You like Thai food?", "You like Thailand?", "How long do you stay in Thailand?" enz. Ook reageerden de studenten hetzelfde als ik door de school liep. Ze keken me na en kwamen naar P'Ae toe om over de "farang" te vragen. Zelfs de directeur was wel heel benieuwd naar de farang in zijn school! Het blijft leuk om te zien hoe mensen op me reageren :)
Eigenlijk had P'Ae een heel programma voor dingen te bezichtigen gisteren. Claudia is echter nog steeds niet helemaal beter en wilde weer liever thuis blijven. Daarom heeft P'Ae me meegenomen voor de korte versie van het programma.
We zijn eerst naar ruines gereden in de buurt van Arounyaprathet. De ruines zijn uit het Kmehr tijdperk en waarschijnlijk was het vroeger een ziekenhuis. Het stelde eigenlijk niet zo veel voor en was hardstikke verlaten. Volgens mij was ik daar de eerste toerist ooit!
Vervolgens zijn we naar de grensmarkt bij Cambodja gegaan. Ik heb een nieuwe paraplu gehaald en een T-shirt. Ik was mijn paraplu vergeten bij de douane toen we naar Cambodja gingen en een paraplu is hier niet te missen. Het valt best mee met de regen, maar ik heb hem nodig voor de zon!
Boeddhisme is het belangrijkste geloof ik Thailand en er zijn daarom om veel tempels om 'respect te tonen'. P'Ae heeft me zo'n tempel laten zien. Ik heb 3 stokjes wierrook aangeboden en P'Ae deed voor hoe ik moet bidden. Boeddhisme is heeeel anders dan het Christendom! Ik vind het wel een mooi geloof en het is leuk om mee te maken hoe mensen er hier mee omgaan. Het speelt een hele grote rol in hun leven!
We wilden Claudia niet te lang alleen thuis laten dus zijn snel langs de Makro gereden voor avondeten. We zijn vroeg gaan slapen.
Nog meer Boeddhisme stond vandaag op het programma! Het is de verjaardag van de school en alle kinderen moesten iets aan de monniken aanbieden. De straat voor de school was versierd met vlaggetjes en er stonden tafels aan de kant van de weg. De kinderen, en wij ook, gingen achter een tafeltje staan om eten uit te delen aan de monniken. Die lopen met een kom langs om het eten op te halen.
Ook zijn er vandaag basketbalwedstrijden. Een tournooi georganiseerd door de koningin. Basketbalteams van scholen in de buurt kwamen naar onze school om wedstrijden te spelen. We zijn even gaan kijken. Go Watthana Nakhon!
Vervolgens was er een ceremonie waarbij de monniken deden bidden voor geluk voor iedereen. Er werden weer verschillende dingen aangeboden aan de monniken, zoals een medicijnpakket, bloemen, cake en geld. Op het eind werden we gezegend door een van de monniken. Ik denk dat ik heel veel geluk ga hebben dit jaar!
Sa wat die kha! Karlijn
P'Ae had die dag 3 klassen en ik heb in alle 3 les gegeven. Het was echt super raar om volwassenen les te geven! Hun Engels is heel slecht, zo'n beetje hetzelfde niveau als de kinderen op school in Watthana Nakhon. Ik moest mezelf eerst weer voorstellen en vervolgens moesten ze vragen opschrijven en aan me stellen. Ze stelden dezelfde vragen als de kinderen op school! "Do you have a boyfriend?", "You like Thai food?", "You like Thailand?", "How long do you stay in Thailand?" enz. Ook reageerden de studenten hetzelfde als ik door de school liep. Ze keken me na en kwamen naar P'Ae toe om over de "farang" te vragen. Zelfs de directeur was wel heel benieuwd naar de farang in zijn school! Het blijft leuk om te zien hoe mensen op me reageren :)
Eigenlijk had P'Ae een heel programma voor dingen te bezichtigen gisteren. Claudia is echter nog steeds niet helemaal beter en wilde weer liever thuis blijven. Daarom heeft P'Ae me meegenomen voor de korte versie van het programma.
We zijn eerst naar ruines gereden in de buurt van Arounyaprathet. De ruines zijn uit het Kmehr tijdperk en waarschijnlijk was het vroeger een ziekenhuis. Het stelde eigenlijk niet zo veel voor en was hardstikke verlaten. Volgens mij was ik daar de eerste toerist ooit!
Vervolgens zijn we naar de grensmarkt bij Cambodja gegaan. Ik heb een nieuwe paraplu gehaald en een T-shirt. Ik was mijn paraplu vergeten bij de douane toen we naar Cambodja gingen en een paraplu is hier niet te missen. Het valt best mee met de regen, maar ik heb hem nodig voor de zon!
Boeddhisme is het belangrijkste geloof ik Thailand en er zijn daarom om veel tempels om 'respect te tonen'. P'Ae heeft me zo'n tempel laten zien. Ik heb 3 stokjes wierrook aangeboden en P'Ae deed voor hoe ik moet bidden. Boeddhisme is heeeel anders dan het Christendom! Ik vind het wel een mooi geloof en het is leuk om mee te maken hoe mensen er hier mee omgaan. Het speelt een hele grote rol in hun leven!
We wilden Claudia niet te lang alleen thuis laten dus zijn snel langs de Makro gereden voor avondeten. We zijn vroeg gaan slapen.
Nog meer Boeddhisme stond vandaag op het programma! Het is de verjaardag van de school en alle kinderen moesten iets aan de monniken aanbieden. De straat voor de school was versierd met vlaggetjes en er stonden tafels aan de kant van de weg. De kinderen, en wij ook, gingen achter een tafeltje staan om eten uit te delen aan de monniken. Die lopen met een kom langs om het eten op te halen.
Ook zijn er vandaag basketbalwedstrijden. Een tournooi georganiseerd door de koningin. Basketbalteams van scholen in de buurt kwamen naar onze school om wedstrijden te spelen. We zijn even gaan kijken. Go Watthana Nakhon!
Vervolgens was er een ceremonie waarbij de monniken deden bidden voor geluk voor iedereen. Er werden weer verschillende dingen aangeboden aan de monniken, zoals een medicijnpakket, bloemen, cake en geld. Op het eind werden we gezegend door een van de monniken. Ik denk dat ik heel veel geluk ga hebben dit jaar!
Sa wat die kha! Karlijn
-
19 Juli 2010 - 09:17
Monique Vanden Esker:
Geweldig wat jij allemaal meemaakt!! En dan al dat geluk dat zomaar in je schoot geworpen wordt... Hou het vast! -
19 Juli 2010 - 11:22
Marijke:
Hee Karlijn, ik ben weer helemaal bijgelezen! alweer leuk zeg, ik stuur je nu een mailtje;)
xx -
19 Juli 2010 - 20:17
Dennis:
Van les geven op de middelbare school naar lesgeven op de universiteit, das toch een knappe promotie! ;)
Grappig om te horen dat je ook daar als een superster behandeld word.
En wat geluk is nooit weg, toch? -
20 Juli 2010 - 07:32
Mama:
Wat uniek allemaal!
Je kunt in Thailand dus altijd gaan werken als lerares Engels, op welk niveau dan ook.
Heerlijk al dat geluk! Geniet ervan.
Hoe gaat het inmiddels met Claudia?
Liefs, mama -
20 Juli 2010 - 08:28
Malou:
Hee Karlijn! Ben weer helemaal bijgelezen, wat maak je veel mee, super! Ik ga zeker in de toekomst nog een keertje naar Thailand. Ik ben net terug van Jordanië, dat was ook geweldig. Zo'n andere cultuur en landschap. Maar die verhalen komen nog wel, als we weer op de Binnenveld zijn. Dat is nog even ver weg, haha. Heel veel plezier de laatste twee weken daar! Hoop dat jullie niks meer onder de leden krijgen, dat is extra vervelend als je op reis bent. Had ik zelf in Jordanië ook een paar dagen last van.
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
