Earth Day

Het is héél belangrijk. We doen het met z’n allen. En het wordt “tótally awesome”. Dat waren de enige boodschappen die de sprekers op Earth Day ons meegaven. Earth Day is een jaarlijks evenement waarop er stil wordt gestaan bij het milieu. Het gaat gepaard met optredens van bekende artiesten en gerenommeerde sprekers van over de hele wereld. Dit jaar waren de thema’s “stop climate change” en “end poverty”. Erg onrealistisch op korte termijn, maar het is goed bedoeld. Van ’s ochtends 11 tot ’s avonds 7 kwamen er afwisselend artiesten, sprekers en video beelden op het podium midden op de Mall naast het Washington monument. Er zouden zo’n 250.000 mensen zijn geweest. De artiesten waren fantastisch, maar de woorden van de sprekers waren leeg. Elke spreker opnieuw benadrukte hoe belangrijk het was dat er verandering zou komen en dat we dat samen (“together”) moesten bereiken. Hoe we dat gaan doen heeft niemand met een woord over gerept. Waarschijnlijk kon het publiek dat toch niet schelen. Ze wilden Usher, No Doubt, Train en de andere bekende artiesten horen. Ik geef ze geen ongelijk. De muziek was geweldig. Maar of al die plastic flesjes water en verpakkingsafval van hotdogs en andere snacks, podium lichten etc nou hebben bijgedragen aan een betere aarde? Ik betwijfel het.

Walden kwam zijn bed niet uit, maar Nikki, Daniel, Kirsten en ik waren al vroeg naar de Mall gegaan waar de Earth Day concerten zouden zijn. Kirsten had ik de avond ervoor ontmoet tijdens een borrel van de Dutch club. Ze komt uit een dorp uit Zuid-Limburg vlak bij mijn ouders in de buurt en het klikte meteen. Toen we om kwart over 9 aankwamen bij de Mall was de tassencontrole nog niet geopend, maar er stond al een lange rij te wachten om de beste plekjes voor het podium te kunnen bemachtigen. We liepen zo lang langs de rij naar het einde toe dat ik bang was dat we terug in Bethesda zouden uitkomen. Om 10 uur ging de tassencontrole open. Nikki had nog een betere tactiek bedacht om dicht bij het podium te komen, namelijk om Daniel zonder tas de Mall op te sturen, de tassencontrole omzeilend. Hij rende met ons roze picknickkleed tussen andere fanatiekelingen door tot vlak voor het podium. Tegen de tijd dat wij met de tassen aankwamen zat hij al helemaal ingebouwd, maar ons picknickplekje was verzekerd. Later zouden Kathy en Holda (vrienden van Nikki) en Walden (huisgenoot) zich nog bij ons voegen. We zaten inmiddels voor het podium, maar de concerten waren nog lang niet begonnen. Met een aantal kaartspelletjes hebben we het eerste uur overbrugd. Vervolgens kwam er eerst een hele serie video’s over geweldige Amerikanen en Amerikaanse kinderen die zo hard hun best deden om er een schonere aarde van te maken. Het merendeel van de acties is al lang heel normaal in Nederland, zoals afval scheiden. Uiteindelijk kwam zanger Will.I.Am op het podium als presentator voor de dag. Hij werd vergezeld door een presentatrice die ik niet kende. Vanaf dat moment begonnen de praatjes over hoe belangrijk het was, dat we het samen moesten doen en dat we die dag een hele grote verandering met z’n allen teweeg aan het brengen waren. Wat we precies deden behalve het terrein vervuilen begreep ik niet helemaal.

De hele dag op het roze picknickkleed in de zon staan, vond ik niet reuze aantrekkelijk. Daniel en Kirsten gingen met me mee een rondje lopen rond het Tidal Basin waar de prachtige kersenbloesem inmiddels helemaal verdwenen was. We wilden lunch meenemen voor de anderen, maar in al die drukte wat te eten vinden op de Mall was nog niet zo gemakkelijk. Uiteindelijk hebben we pizza gehaald ín de cafetaria van het Museum of American History. De pizza baksters waren heel behulpzaam en de bewakers waren enigszins verbaasd toen ze ons met pizzadozen het museum uit zagen lopen. Terug in de menigte op de Mall werd er van alle kanten op onze pizza’s geboden. “ik geef je 20 dollar voor een pizza!”. Zoiets verkochten ze niet op het festival terrein. Na de super zoute en olieachtige pizzapunt hebben we nog Usher en No Doubt gezien en vele sprekers onder wie minister Ploumen. Ze stak schril af naast het lange super blonde model dat zelfverzekerd naast haar stond, maar ik vond het tof dat ze er was.

Bij NIH gaat mijn training nog steeds goed. Debo zegt dat ik sneller ben dan andere trainees en dat ik er de juiste manier van denken voor heb. Daar ben ik erg blij om. Afgelopen vrijdag mocht ik voor een Journal Club een uur presenteren over RODAM en HELIUS. De presentatie ging goed en ik kreeg veel leuke vragen. Ik heb een stukje van de HELIUS rap laten zien. Dat is een rap die we hebben gemaakt in samenwerking met de Ghanese gemeenschap om jonge Ghanezen te stimuleren om mee te doen aan HELIUS/RODAM. De clip kun je hier zien: https://www.youtube.com/watch?v=c804LJo8eHs. De clip werd met veel gegrinnik ontvangen. Collega Ayo vertelde dat ze het afgelopen zondag aan haar Ghanese vrienden in de kerk heeft laten zien. Die vonden het zo geweldig dat zij het weer aan hun vrienden hebben doorgestuurd. De HELIUS rap wordt nog een hit in de VS!

Vorige week woensdag ging ik aansluitend aan werk naar een Teakwondo les in een ander gebouw op de NIH campus. Walden, onze nieuwe sportieve huisgenoot, vroeg of Nikki en ik meegingen naar deze proefles. Nikki en ik zijn allebei geen type voor vechtsport. We besloten te gaan en ons te verschuilen achter de andere Teakwondo’ers. Pech voor ons dat er praktisch geen anderen waren! Er waren 2 leraren op 5 studenten waarvan wij er 3 waren. De hoofdinstructrice, een pittige Koreaanse dame, besloot zich met ons - de beginners - te bemoeien. Een uur lang leerde ze ons verschillende vechttechnieken en eerlijk gezegd brachten we het er nog niet eens zo slecht van af. Nikki en ik hebben echter geen intentie om dit 3 keer per week te doen.

Ik heb erg veel geluk met Nikki en Walden als huisgenoten. We kunnen het erg goed vinden en doen bijna elke avond samen eten of film kijken. Zondag ben ik met Walden Bethesda wezen verkennen. We begonnen bij de Farmer’s market. Een klein marktje met biologische producten. Ik heb er appels kunnen kopen die smaken zoals thuis. Héérlijk! We hebben geluncht bij een Koreaans restaurant (nog in de sferen van Teakwondo) en zijn vervolgens naar een gedichten voordracht gegaan als onderdeel van een literatuur festival. In een afgelegen gebouwtje in Bethesda droegen dichters hun medische gedichten op. Zo was er onder andere een gedicht over oud president Roosevelt en polio.

Thuis zonderen we ons meestal af van Suzann, onze huisbaas. Ze is een vriendelijke vrouw maar heeft eigenaardige trekjes. Ze is ze passief-agressief in het meedelen als we iets niet volgens haar wensen doen. Zo was begin deze week ineens het droogrek verdwenen. Ook was Walden’s espresso-maker nergens te vinden. De laatste plek waar we die gezien hadden was in het droogrek. Nikki had eerder verteld dat Suzann regelmatig rare stunts uithaalt als ze iets niet fijn vindt. En blijkbaar vindt ze het niet fijn als je vaat in het droogrek laat staan. We hebben allerlei kastjes open getrokken maar konden het droogrek niet vinden evenals Walden’s espresso-maker. Gisteren vonden we uiteindelijk het droogrek inclusief Walden’s espresso-maker en andere vaat ín de vaatwasser die we van Suzann niet mogen gebruiken. Ze denkt zeker dat het te veel energie kost om de vaatwasser te gebruiken. Walden heeft zijn espresso-maker uit de vaatwasser gehaald en vervolgens hebben we hem gewoon weer dicht gedaan met het droogrek er nog in. Geen idee wat de beste manier is om met iemand zoals Suzann om te gaan.

Mijn spannendste avontuur van vandaag was een workshop over 3D printers. In de bibliotheek van de NIH staan twee 3D printers waar iedereen gebruik van mag maken mits je de oriëntatie workshop van een uur hebt gevolgd. Debo zei dat het leuk was en ik het moest proberen. De technische uitleg kon me niet zoveel schelen, maar het was leuk om een 3D printer in actie te zien. Ze waren vandaag bezig met boekenleggers printen. Het is namelijk ‘Bring your child to work’-day morgen en dan worden die boekenleggers uitgedeeld. Ik mag ook iets printen, mits het werk gerelateerd is. Er wordt gedoeld op eiwit- of virusmodellen. Ik kan niks verzinnen wat ik nodig zou hebben voor mijn onderzoek uit een 3D printer. Laten jullie het me weten als jullie suggesties hebben?

Karlijn