Wie is de BOB?

Hallo Allemaal,

Kennen jullie de Step Up films? De meeste meiden waarschijnlijk wel. Voor de jongens, de oma's etc. zal ik het kort uitleggen. Step Up zijn een drietal dansfilms die zich afspelen in de Amerikaanse ghetto/achterbuurten. Gisteren had ik het gevoel dat ik een van die films was binnengelopen.

Vandaag is Marcelle jarig. (Voor degenen die niet helemaal up-to-date zijn: de directeur van mijn stageplek, Synergos, heeft een zoon van 24 genaamd Jacques en Marcelle is de vriendin van Jacques. Jacques en Marcelle zijn allebei afgestudeerd voor geneeskunde en lopen nu stage in het ziekenhuis in Windhoek.) Gisterenavond vierde ze haar verjaardag met een aantal vrienden en ik was ook uitgenodigd. Jacques kwam me thuis ophalen en Marcelle en haar vrienden waren al in een soort bar in een hotel en zaten in een lounge/zithoek. Haar vrienden waren bijna allemaal een verhaal apart. Er was een jongen van 24 (ben zijn naam vergeten) en hij was pastoor. Ja hoor, serieus, nooit gedacht dat ik in een bar een pastoor zou ontmoeten. Hij vertelde dat hij vanaf kleins af aan al heel erg betrokken was geweest bij de kerk. Na de middelbare school is hij theologie gaan studeren en nu is hij pastoor. In December is hij met een of ander kerk-uitje in Nederland geweest en daar had hij een beetje Nederlands geleerd. Dus ik heb met hem een paar zinnen Nederlands gesproken :p Zijn accent was ontzettend grappig. Andere vrienden waren een stelletje, Siri en .... (?). Allebei van de Damara stam. En dan was er Esther. Esther is 24 en van de Ovambo stam. Hier in Namibië is het heel belangrijk van welke stam je bent. Ze maken echt onderscheid en elke stam spreekt zijn eigen taal. Dat zijn allemaal gevolgen van de Apartheid. Esther is 8 maanden zwanger van Timothy. Timothy was aan het begin van de avond ook even aanwezig: een enorm luidruchtige jongen in trainingspak met een heel dure telefoon. Een vreselijk arrogante opschepper dus. Ook al heeft hij Esther zwanger gemaakt, hij wil er niks van weten en wil lekker doorgaan met zijn leventje als wannabe-gangster. Esther staat er dus helemaal alleen voor. Om het plaatje even compleet te maken; Jacques en Marcelle zijn allebei blank en spreken Afrikaans.
Met z’n 8en zaten we in die zithoek. We hadden onze eigen ober. Elke keer als we iets wilden bestellen, moesten we het tegen hem zeggen en hij bestelde het dan aan de bar (die 1,5 meter van de zithoek vandaan was). Hij bediende alleen onze tafel en stond dus de hele avond met zijn handen op zijn rug naast onze tafel. Heel vreemd...

Rond 11 uur gingen we naar een 'dansclub'. Ik schrok een beetje aangezien iedereen al flink wat alcohol ophad en we met de auto naar die club gingen. Uhm... wie is de bob? Ik ben met Esther (het zwangere meisje) meegereden, want die had natuurlijk geen alcohol gedronken. Maar het is hier hier normaal om met alcohol op te rijden. Het mag officieel niet, maar gebeurt wel op grote schaal. Geen wonder dat er zoveel auto ongelukken plaatsvinden. De pastoor vertelde dat hij diezelfde dag naar de begrafenis van een vriend was geweest die was gestorven door een auto ongeluk. En toch gaat iedereen leuk door met drinken en autorijden. De pastoor en Timothy gingen niet mee naar de club. De pastoor moest de dag erna naar de kerk (natuurlijk) en wat Timothy ging doen heb ik geen flauw idee van.

Toen we bij de club aankwamen had ik heeeel erg dat gevoel dat ik een Step Up film was binnengelopen. Allemaal auto's, groepjes jongeren, alcohol, harde muziek. Waarschijnlijk werd het beeld versterkt doordat bijna iedereen een donkere huidskleur had. Bij de ingang van de club stonden drie grote body-guards die iedereens tas praktisch ondersteboven hielden om te controleren of er geen wapens in zaten. Binnen zag het er al net zo uit als de clubs in Step Up; overal mensen die uitbundig dansen, tv-schermen met MTV, laserlicht etc. Achterin stonden verschillende pool tafels. Aangezien we het rustig aan moesten doen voor Esther hebben we de hele avond gepoold. In dezelfde ruimte als de pooltafels stonden ook twee tafeltjes met een Hookah. Ik kende het niet, maar misschien jullie wel. Een hookah is een waterpijp waarmee je tabak genaamd Shisha kunt roken. De tabak kun je in meerdere smaakjes krijgen, zelfs aardbeien e.d. Het schijnt hier heel populair te zijn onder de jongeren. Iedereen vond het heel raar dat ik het niet kende, want ik kom toch uit Nederland; "het land van de drugs"??

Het was een heel gezellige avond, maar rond half 2 begon ik toch moe te worden en had niet meer veel zin. In Nederland zou ik mijn fiets gepakt hebben en zijn gegaan. Hier kun je absoluut niet fietsen (al zouden ze fietsen hebben), overdag niet en ‘s nachts al helemaal niet. Zelfs met de auto, met zijn tweeën is het niet erg veilig. Ether wilde zelf ook naar huis dus bracht me thuis (gelukkig een echte bob). Zodra we in de auto zaten deed ze de deuren op slot en na 20 minuten zou Jacques bellen om te controleren of ze goed was thuis gekomen. Esther vertelde dat het hier in Namibië een heel stuk veiliger is dan in Zuid-Afrika. Je kunt hier namelijk gewoon stoppen voor het rode stoplicht. Nee; in Zuid-Afrika kan dat 's nachts niet. Je moet doorrijden anders slaan ze je autoraampje in of trekken ze je deur open of wat dan ook. Hijacking noemen ze dat. In het gunstigste geval rukken ze alleen je telefoon uit je handen en in het ergste trekken ze je gewoon uit de auto. Maar zoals ik al zei: Namibië is 'veilig', want hier gebeurt dat niet. Ik was toch wel blij toen ik het hek van het huis achter me dicht maakte en veilig binnen was.

Dat was mijn avontuur van gisterenavond maar weer! Ik hoop dat jullie genoten hebben van alle spanning en sensatie. Wacht met smart af op de volgende aflevering! Ik kan helaas niet voorspellen wanneer die uitgezonden gaat worden.

Groetjes, Karlijn