Waar o waar zal ik de komende maand wonen?
Door: Karlijn
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
21 Juni 2011 | Namibië, Mariental
Eindelijk is het zover. Het is tijd om met het veldwerk te beginnen. Hier ben ik voor gekomen!
Gisteren heeft Nelago van Synergos me naar Mariental gebracht. Ik was nogmaals verbaasd over de super lange weg met niks erom heen. Dat blijft een heel mooi gezicht. We kwamen rond 3 uur in Mariental aan. Bij aankomst gingen we gelijk even langs de RDU (het regionaal bestuur) om te laten weten dat ik was aangekomen. Vervolgens zijn we naar het ziekenhuis gereden, waar verpleegster Evalyne woont. Evalyne draait vooral nachtshifts dus ze was ’s middags gewoon thuis (en lag te slapen). Ze woont op het terrein van het ziekenhuis in kleine woningen speciaal gebouwd voor verpleegsters en doktoren. Zo’n huisje bestaat uit 3 ruimtes: een badkamer, slaapkamer en een woonkamer/keuken. Ik vond het geen geweldige verblijfplaats, maar ik had niet veel keus (dacht ik). Behalve dat het een heel klein huisje is, was ik ook niet zo blij met Joyna. Joyna is het 5 jaar oude dochtertje van Evalyne en ik heb nog nooit zo’n brutaal meisje ontmoet. Ik denk dat het door haar opvoeding komt. Zoals ik al zei, draait Evalyne nachtshifts. Dat houdt in dat Joyna ‘s nachts alleen slaapt in dat huisje. ’s Ochtends komt haar moeder thuis, maakt haar klaar voor school en schopt haar de deur uit. Joyna gaat met een taxi naar school. Dan gaat Evalyne slapen. Als Joyna rond 12 uur naar huis komt, maakt Evalyne lunch voor haar en dan gaat ze verder slapen. Joyna zit dus de hele middag alleen terwijl haar moeder slaapt. ’s Avonds na het eten, rond 7 uur moet Evalyne alweer werken. Dan komt ze rond half 9 naar huis om Joyna snel in bed te stoppen en dan vertrekt ze weer. Met ander woorden: Joyna ziet haar moeder bijna nooit en moet veel alleen doen. En dat terwijl ze 5 is! Ik kreeg de indruk dat Evalyne heel blij was dat ik kwam, omdat ik dan babysitter voor Joyna kon spelen. Daar had ik eerlijk gezegd weinig zin in... Ik vind kinderen heel leuk, maar Joyna is een kleine etterbak en ik heb wel iets beters te doen nu ik hier ben.
Jullie zullen gemerkt hebben dat ik de vorige alinea in de verleden tijd heb getypt. Het zit namelijk zo. Vanmorgen bracht Evalyne me naar het ziekenhuis om Karukas te ontmoeten. Zij is de hoofdverpleegsters die over alle klinieken gaat. We ontmoetten echter eerst een PMO (anders hoofd van iets) en hij vond dat ik andere accommodatie moest krijgen. De reden is een beetje vaag... Ze dachten dat Evalyne financieel van mij misbruik wilde maken geloof ik. Dat was helemaal niet waar, want ik zou Evalyne niks betalen voor mijn verblijf. Daarnaast voelden ze zich een beetje gepasseerd. Blijkbaar had het ziekenhuis benaderd moeten worden voor onderdak voo r mij, maar wij (Anne en ik) wisten van niks. Die PMO, genaamd John, ging dus andere accommodatie voor mij zoeken en hij zij dat ik wel in een ander verpleegsterhuis kon slapen. Echter die huisjes zijn nog veeel armoedigeren dan het huisje van Evalyne. Toen ik er ging kijken, schrok ik vrij erg. Het was een piepklein, enorm koud en vies kamertje met een bed dat bijna uit elkaar viel en een ladekastje. Ze zouden een koelkastje en een klein kookstelletje voor op het kamertje regelen en de rest was gedeeld. De badkamer en het toilet waren gedeeld met een hele afdeling, een stuk of 10 kamers (soms met een heel gezin in 1 kamer). Ik zal jullie de details besparen, maar het zag er heel vies uit... Maarja, ik legde me er maar bij neer, want wat voor andere keus had ik? Gelukkig was Nelago nog niet vertrokken terug naar windhoek en konden we langs een soort zeeman om de belangrijkste spulletjes te kopen, want behalve het bed en het kastje was er dus niks in de kamer. Ik heb een deken, bedovertrek, kacheltje, schoonmaakspullen enz. gekocht. Ik had de sleutel voor het kamertje nog niet gekregen en toen kwam John alweer langs. Hij had nu weer een andere optie voor mij, want hij vond dat huisje toch wel erg primitief. Dus waar zit ik nu? Ik zit nu in een super deluxe groot huis, samen met een vrouwelijk arts uit Cuba. Ik heb mijn eigen slaapkamer en er is een grote keuken, woonkamer, badkamer en apart toilet. Dit is zowaar nog mooier dan het huisje in Windhoek!
Ik ben vandaag er dus nog niet aan toe gekomen om met de data collectie te beginnen. Het enige wat we hebben gedaan, is verzinnen waar ik zou gaan wonen. En dat terwijl ik eigenlijk al onderdak had (bij Evalyne). Nouja, TIA: This is Africa.
Groetjes! Karlijn
-
21 Juni 2011 - 16:48
Marijke:
Geniaal! Ik ben benieuwd naar je verblijfplaats, succes morgen met je veldwerk! -
21 Juni 2011 - 17:18
Erwin:
Hai Karlijn, Een spannend verhaal met een happy end. Je bent er uiteindelijk dus nog op vooruit gegaan. Je verblijfplaats is nu in orde en een goed begin is hopelijk het halve (veld)werk. Succes! Groeten van Erwin.
-
21 Juni 2011 - 19:51
Claudia:
jeetje, wat een gedoe! gelukkig zit je nu wel goed dan, kan je je ook beter concentreren op je onderzoek! ;D -
22 Juni 2011 - 08:48
Mama:
Hoi Karlijn,
Je maakt nog eens wat mee! Maar gelukkig is het weer goed afgelopen. Met die vrouwelijke arts uit Cuba zul je misschien beter kunnen praten ook. Veel succes, hopelijk kun je nu starten met je onderzoek.
mama -
22 Juni 2011 - 10:53
Karen:
Hahah wat :')
Gekke mensen toch. Maar je zit nu tenminste lekker in een mooi huis! Tenzij ze morgen weer langskomen dat je kan verkassen... ;)
Veel succes met je veldwerk! -
22 Juni 2011 - 15:20
Marinka:
Wat een spannende verhalen weer! Gelukkig heb je nu een mooie plek om te verblijven:) Veel succes met data verzamelen. -
23 Juni 2011 - 10:03
Anneke:
Klinkt goed die woning, stukken beter dan een armoedig kamertje :S Hoe bevalt het data verzamelen? Heb je er last van dat het allemaal wat primitiever is? Succes ermee!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley