Paaltjesvoetbal
Door: Karlijn
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
06 Juni 2011 | Namibië, Windhoek
Mijn eerste weekend alleen in Namibië is alweer voorbij. Voor degenen die de update van mijn vorige berichtje niet hebben gelezen: Lisette's vader is donderdag avond overleden. Lisette heeft om 7 uur het vliegtuig genomen en was dus niet meer op tijd in Nederland... Ik vind het ontzettend triest en leef heel erg met haar mee.
Waarschijnlijk komt Lisette niet meer terug naar Namibië. Ze heeft even tijd nodig om het te verwerken en daarnaast moet er veel geregeld worden. Het huis van haar vader staat moet leeggeruimd en verkocht worden etc. Ik vind het super jammer dat ze niet terug komt, maar ik kan het heel goed begrijpen.
Toen ik vrijdag het nieuws hoorde ben ik gelijk naar huis gegaan. De rest van die dag heb ik praktisch niks gedaan.
Zaterdag was een betere dag. 's Ochtends ben ik naar de supermarkt gegaan. Het was een beetje vreemd om alleen over straat te lopen, maar volgens mij trek ik minder aandacht alleen dan toen ik samen met Lisette liep. Ik denk dat we als 2 blondines er heel erg als toeristen uitzagen, alleen is dat veel minder.
Die middag heb ik de proposal voor mijn onderzoeksvraag afgeschreven en opgestuurd. Ik ben blij dat ik dat deel afgerond heb.
's Avonds ging de Keniaanse Dokter voor me koken. Dat was een hele ervaring. Hij kookte eerst gedroogde (!) groenten. Het zag er een beetje uit als spinazie, maar hij kon niet uitleggen wat het was. Na het gekookt te hebben, deed hij het bakken met ui en tomaat erbij en een flinkte scheut melk. Hij noemde het resultaat een 'vegetable stew'; een groente stoofpot in het Nederlands. Daarna maakte hij een maisbrood, maar niet in een oven zoals je zou verwachten. Eerst kookte hij water in een pan en deed er toen langzaam steeds meer maismeel bij. Hij roerde het met een grote houten 'knuppel' totdat het dik was. Vervolgens hield hij de pan ondersteboven boven een bord en viel het 'brood' eruit. Toen we gingen eten, wilde ik mijn vork en mes pakken en zei hij "nee! je moet het met je handen eten!" Al met al was het een heel bijzondere ervaring. Papa en mama vroegen in een e-mail waarom ik niet elke dag samen met de dokter kook nu Lisette er niet is. Daar heb ik 3 redenen voor: 1. Hij eet pas rond 8 uur/half 9, dan val ik al om van de honger, 2. Hij doet er 4 uur over om het eten te koken, 3. Als ik elke dag die Keniaanse maaltijden moet eten, heb ik binnen 2 dagen last van constipatie.
Ook gisteren bracht weer genoeg nieuwe ervaringen met zich mee. Het begon al om 7:30 's ochtends. De poetsvrouw kwam om ons huisje schoon te maken. Allereerst was ik verbaasd dat ze zo vroeg kwam op een zondag. Vervolgens ging ze de was doen. Ik had eerlijk gezegd verwacht dat ze de was mee zou nemen, wassen, en een andere keer terug brengen. Maar nee, ze ging alles wassen (inclusief beddengoed en handdoeken) in de badkuip!! Dat moet zo'n zwaar werk zijn! En waarom? Kennen ze geen wasmachines hier ofzo? Ik snap er niks van. Als laatste was ik verbaasd over hoe lang ze bleef: tot 5 uur! Ze heeft dus schoongemaakt, gewassen en gestreken van half 8 's ochtends tot 's middags 5 uur! Ik had medelijden met het arme meisje. Ze was denk ik even oud als ik of iets ouder. Ik was er gelukkig niet de hele dag bij terwijl ze aan het schoonmaken was. Rond 2 uur kwam Anne me ophalen en ik heb de hele middag (en dele van de avond) bij haar thuis besteed. Ik heb een insectenboek gelezen met Mureithi (5 jaar), op de Wii gespeeld, verschillende Jenga torens gebouwd en.... paaltjes voetbal gespeeld! “Wat is dat”, vraag je? Nou, iedereen heeft zijn eigen goal: een cola-fles gedeeltelijk gevuld met water. Dan is er een voetbal en je moet proberen de fles van een ander om te schieten en je eigen fles te bewaken natuurlijk. Ik heb me goed vermaakt!
Dat waren de avonturen van afgelopen weekend. Ik ben nu op Synergos. Morgen gaan we naar een ziekenhuis, gezondheidscentrum en kliniek in de Hardap regio, waar ik mijn onderzoekje ga uitvoeren. We vertrekken al om 6 uur 's ochtends omdat het 3 uur rijden is. Dat wordt een lange dag dus en ik ga vast heel veel zien!
Groetjes, Karlijn
-
06 Juni 2011 - 10:58
Lisette:
Lieve Karlijn,
Fijn te lezen dat je je dit weekend goed vermaakt hebt! Wat lief dat de dokter voor je gekookt heeft, kan mij natuurlijk helemaal voorstellen waarom je niet elke dag met hem eet, haha.
Wij hebben gister de dienst van morgen besproken, het wordt erg mooi. En jij morgen dan eindelijk naar Hardap! Ben heel benieuwd wat je ervaringen zullen zijn, veel plezier!
Liefs, Lisette -
06 Juni 2011 - 11:45
Erwin Meeks:
Hai Karlijn. Die keniaanse dokter blijkt steeds weer een verhaal apart te zijn, maar ach zo heb je wel steeds iets spannends te vertellen. Paaltjesvoetbal kennen we trouwens hier ook. Het Nederlands elftal gebruikt dat als professionele oefening m.b.t. positionering in het veld. Alleen gaat dat iets anders. Op een kunstgrasveldje met lichtgevende kunststof paaltjes waarbij het lampje uitgaat als het paaltje wordt geraakt :p. Misschien zijn we in Nederland wel een beetje doorgeschoten met dat soort dingen ;). En die schoonmaakster heeft zo te horen bijna net zo hard gewerkt als ik de laatste tien dagen, haha. Op naar de nieuwe avonturen in de Hardap Regio, ik ben weer benieuwd. Groeten van Erwin. -
06 Juni 2011 - 22:25
Marijke:
Wow, veel gebeurd in de vier dagen dat ik in Kopenhagen was. Lijkt me heftig dat je nu ineens alleen zit. We moeten snel een keer skypen!!
xx -
07 Juni 2011 - 08:43
Anneke:
Wow, heftig verhaal! Sterkte voor Lisette!
Goed dat je je proposal hebt ingeleverd, nu kan het 'echte' werk beginnen :) Veel plezier in Hardap! -
08 Juni 2011 - 14:42
Mama:
Hoi Karlijn,
Wij zijn vanochtend (8 juni) weer goed geland op vliegveld Beek en waren dus snel thuis. Einde van een mooie vakantie!
Erwin had het hele huis gepoetst en zelfs de was gedaan, boodschappen gehaald en een mooi 'welkom thuis' bloemetje op tafel gezet, dus... we kunnen vaker samen weggaan. Gelukkig hoeft hij niet zo primitief te werken als die poetshulp bij jou. Kun je nu nooit op zondag uitslapen?
Met die dokter maak je nog eens wat mee! Geweldig!
Goed zeg, je proposal nu al af!
We kijken uit naar je ervaringen in de Hardap regio. Veel succes.
Groetjes, papa en mama
Lisette, heel veel sterkte met alles!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley