De Nationale Immunisatie Dagen

Hallo allemaal,

Schop polio Afrika uit! Dat was het motto van de NID’s (Nationale Immunisatie Dagen) in Namibië. De NID’s zijn een landelijk programma waarbij alle kinderen jonger dan 5 jaar geïmmuniseerd worden voor polio. In Europa bestaat polio al 10 jaar niet meer, maar hier in Afrika komt het nog geregeld voor. Het bekendste symptoom van polio is verlamming van de benen.

De NID’s duurden 3 dagen, van 19 t/m 21 julli, en ik mocht helpen. Ze hebben hier een enorm tekort aan medisch personeel en daarom was ik ingedeeld als verpleegster in plaats van vrijwilligster. Dat hield in dat ik de kinderen zelf moest immuniseren. Gelukkig hoeft dat voor polio niet met een injectie, maar heel gemakkelijk met 2 druppeltjes vaccin in de mond van het kind. Al ging zelfs dat niet bij alle kinderen even gemakkelijk. Sommigen schreeuwden, hielden hun mond stijf dicht of spuugden het vaccin weer uit.

Er gingen 2 vrijwilligers met mij mee om te helpen; Theodor en Elvis. Elvis had een checklijst waarop hij moest aangeven hoe oud het kind was dat we immuniseerden en Theodoor zette met een zwarte marker een streepje op de linkerduim van het kind. Kinderen staan hier niet geregistreerd en er is dus geen namenlijst of iets dergelijks. Daarom is de makkelijkste manier om te kijken of een kind al geïmmuniseerd is door de kijken naar het streepje op de duim. Het doel van de campagne was om alle kinderen jonger dan 5 jaar in heel Namibië te bereiken. In dit land is dat een enorme opgave. Er waren 4 taktieken om alle kinderen te bereiken:

- In de klinieken en ziekenhuizen: moeders kunnen hier met hun kind komen om de vaccinatie te halen.
- House-to-house: teams die te voet van huis naar huis lopen in sloppenwijken en andere buurten op zoek naar kinderen jonger dan 5.
- Mobiel: teams die met een auto rondrijden op zoek naar kinderen.
- Outreach: hetzelfde als de outreaches waar ik vorige week mee ben geweest. Ze gaan naar extreem afgelegen gebieden op zoek naar kinderen.

Mijn team moest house-to-house doen. Na deze 3 dagen is mijn conditie weer helemaal op niveau hoor! We moesten elke ochtend om 06:30 bij de kliniek zijn om de koelboxen met de vaccins voor te bereiden. Vervolgens werden we rond 7 uur met een auto in een sloppenwijk gedropt. Beginnen maar; de hele dag lopen! Rond de tijd dat we begonnen lagen de meeste mensen nog te slapen. Dus de eerste 15 minuten riep Theodor met de megafoon in 3 talen (Afrikaans, Nama en Engels) dat we polio druppels kwamen uitdelen. Wat daar op volgde, leek bijna uit een griezelfilm te komen. Overal kwamen kleine kindjes vandaan gekropen! Moeders, vaders en oma’s kwamen uit de huizen met kinderen op hun arm en om hun heen. Allemaal jonger dan 5 jaar! Ik heb nog nooit zoveel kinderen tegelijk gezien. Namibië heeft een heel jonge populatie en de gemiddelde vrouw krijgt 5 kinderen. Dat is heel goed te merken! De eerste dag hadden we na zo’n 3 kwartier al 150 kinderen geïmmuniseerd. De 2e en de 3e dag waren rustiger. De meeste kinderen hadden de 1e dag al de druppels gekregen en daarom was het, vooral de 3e dag, controleren of er geen enkel kind overgeslagen was. Dat hield dus in dat we door de straten liepen en overal vroegen of de kinderen polio druppels hadden gehad. En voor kinderen die alleen over straat liepen, keken we naar de duim.

Aan het eind van alle 3 de dagen was ik compleet gesloopt. Moe van het lopen, beetje verbrand van de zon en vooral helemaal gezandstraald. Hier in het zuiden zitten we vlak naast de Kalahari woestijn en dat is goed te merken. Het is hier ontzettend droog en er is altijd en overal zand. Ik moet elke dag mijn schoenen schoonmaken. Ook al zijn ze ’s ochtends nog zwart, na een half uurtje lopen zijn ze compleet bruin van het zand. Als er een auto langs je rijdt, krijg je altijd een stofwolk in je gezicht. Alleen daarom is een zonnebril dragen al een must.

En na die indrukwekkende NIDs komt mijn verblijf in Mariental tot een einde. Mijn begeleidster, Anne, heeft me laten weten dat ze me maandag komt ophalen. Ik heb dus nog één weekendje hier en dat ga ik benutten door iedereen die ik hier heb ontmoet nog een laatste keer te zien. Ik ga mijn nieuwe vrienden hier missen! Vanaf maandag verblijf ik tot eind Augustus in Windhoek om de data te analyseren en een verslag erover te schrijven. Een stukje saaier dan het veldwerk hier in Mariental, maar het hoort er ook bij.

Groetjes, Karlijn